LISA EN DE BRUINE PRINS
Onderaan de hoogste berg van het eiland Groot Caribië woont een meisje dat Lisa heet. Erg rijk is Lisa niet. Meer dan een tafel, een stoel en een bed heeft ze niet. Elke dag eet het meisje hetzelfde. Bruine bonen uit blik. Bruine bonen als ontbijt, bruine bonen als middag eten, bruine bonen als avond eten. Soms eet Lisa zelfs bruine bonen als toetje.
Op een heldere avond, als de zon is ondergegaan en de maan vol verlangen naar de sterren om haar heen kijkt, hangt Lisa uit het raam van haar kleine huisje. Ineens ziet ze in het heldere schijnsel van de maan bovenop de berg een groot paleis staan. Ze kan haar ogen bijna niet geloven, nooit eerder heeft ze daar een paleis gezien. ‘Zou daar een prins wonen?’ vraagt Lisa zich af. ‘Een prins met een vurige Arabische volbloed, ja, zo’n Oosterse viervoeter? Dat paard moet sneller zijn dan.., sneller dan…?’ Lisa weet het even niet. Het paard van de prins moet in ieder geval harder kunnen lopen dan die slome ezel van haar oom Roy. Lisa droomt ervan om een kijkje te nemen in het paleis. Ze wil weten hoeveel kamers er in het paleis zijn en wat ze daar eten. En of er ook een mooie danszaal is, want dat doet Lisa het allerliefst. In gedachten danst ze in een grote danszaal in de armen van de prins.
In een door de wind scheef geblazen dividiviboom naast Lisa’s huisje, zit een vogel. Vrolijk zingt hij op het ritme van de krekels door de nacht.
Kabei, kabei awa, son, solei. Kadushi is kaktus. Dividivi scheve boom.
‘Hallo Lisa, alles goed en wel mijn droomprinses?’
‘Vogelvriend, zie jij wat ik zie?’
‘Ik zie, ik zie wat jij ook ziet, droomprinses.’
‘Alsjeblieft Vogelvriend, vertel eens wie daar woont, zo boven op die berg?’
Vogel springt op de vensterbank en begint te vertellen: ‘In het paleis wonen de Bruine Prins en zijn Koning-vader. Het paleis kun je alleen maar zien als de maan vol aan hemel staat. Zodra de zon uit de zee opduikt is het paleis verdwenen. Om het paleis staat een metershoge muur van langwerpige cactussen. De Bruine Prins en zijn Koning-vader spelen de hele nacht niets anders dan domino. Dit spelletje kunnen ze uren achter elkaar spelen. In het paleis zijn precies twaalf kamers. De mooiste kamer heet de Schetenkamer. Een prachtige kamer met bruin marmeren muren. Op de vloer ligt een prachtige houten mozaïeken dansvloer. In deze kamer mag alleen, maar dan ook alleen, bij hele speciale gelegenheden worden gedanst.’
‘Een danszaal en een prins!’ roept Lisa. ‘Ik ga er onmiddellijk naar toe!’
Beoordelingen
Er zijn nog geen beoordelingen.